Dyskusja nt. dostępu do zawodu maszynisty

Zapraszamy do dyskusji na temat dostępu do zawodu maszynisty. IGTL podejmuje inicjatywę dyskusji z kluczowymi podmiotami publicznymi (MIiB, UTK) w celu poprawy obecnej sytuacji. Wielokrotnie, na różnych forach, spotkaniach i konferencjach formułowane są zastrzeżenia w odniesieniu do aktualnie obowiązujących przepisów. Krytykowana jest organizacja szkoleń i egzaminów, zakres wymagań merytorycznych, a także sposób przeprowadzania badań dopuszczających i okresowych. W najbliższym czasie możliwe jest spiętrzenie zadań związanych z uzyskiwaniem świadectw, dodatkowo wprowadzane są obowiązkowe szkolenia z wykorzystaniem symulatorów. Zachęcamy wszystkich do podzielenia się opinią na temat powyższych zagadnień. W szczególności cenne będą uwagi do konkretnych obowiązujących przepisów lub propozycje ich zmiany. Wszystkie zebrane stanowiska posłużą do sformułowania postulatów legislacyjnych i organizacyjnych oraz będą stanowić punkt wyjścia do dyskusji z przedstawicielami administracji. Temat ten będzie przedmiotem prac Sekcji Przewoźników Kolejowych, ale nie stanowi to żadnego ograniczenia do składania komentarzy i propozycji przez podmioty działające w pozostałych Sekcjach lub spoza Izby.

https://www.igtl.pl/content/dostep-do-zawodu-maszynisty

Komentarze

Program szkolenia maszynistów zawiera niejednoznaczne określenia np.: W części I "praca przy czynnościach maszynisty" Biorąc pod uwagę, że w części III jest wskazane: "Prowadzenie pojazdu kolejowego pod nadzorem" należałoby przyjąć, że chodzi wszelkie inne czynności poza prowadzeniem pojazdu. Jednak taka interpretacja rodzi wątpliwości po uwzględnieniu Części IV ust.2 dopuszczającej możliwość szkolenia maszynisty z zakresu "praca przy czynnościach maszynisty" z wykorzystaniem symulatora. W tym zakresie mamy kolejną wątpliwość bo wydawałoby się, że należy przeprowadzać szkolenia w kolejności zgodnej z rozporządzeniem ale szkolenie na symulatorze jest możliwe dopiero po wykonaniu conajmniej 50% szkolenia z zakresu określonego w części III. Rozporządzenie nie uwzględnia możliwości skracania czasów szkolenia w zależności od posiadanego wykształcenia. Kolejnym problemem wpływającym na dostępność maszynisty jest wprowadzony obowiązek conajmniej 3 szkoleń okresowych w łącznym wymiarze minimalnym 24 godzin w roku. Uzasadnienie tego rozwiązania poprawą bezpieczeństwa jest wątpliwe bo równocześnie mamy dopuszczalne 2 szkolenia w łącznym wymiarze 16 godzin dla maszynistów posługujących się prawem kierowania. Kolejny problem to wprowadzenie obowiązku szkolenia na symulatorze w wymiarze 3 godzin w roku. Biorąc pod uwagę brak dostępnych ośrodków szkolenia wyposażonych w te urządzenia obowiązek ten ma istotny wpływ na dostępność maszynistów. Organizacja takiego szkolenia nacechowana jest wieloma istotnymi trudnościami. W większości przypadków wymagać to będzie wyłączenia dostępności maszynistów na co najmniej dwa dni. Koszty samego szkolenia muszą obejmować delegowanie pracownika, jego zakwaterowanie, dojazd itp. Szkolenie to ma też charakter powszechny czyli dotyczy każdego maszynisty niezależnie od występujących zagrożeń i obciążeń czy też charakteru pracy. Moim zdaniem należałoby Część I ograniczyć do szkolenia w zakresie naprawy, utrzymania taboru kolejowego i czynności rewidenta taboru. Pracę przy czynnościach maszynisty włączyć do części III. W części IV dopuścić do szkolenia z wykorzystaniem symulatora w zakresie szkolenia ujętego w części III po zrealizowaniu 30% tego szkolenia w ilości nie większej niż 60% całości przy zachowaniu przelicznika z pkt2 tired 1
0 0